تجارت در بسیاری از کشورهای نوپا و در حال توسعه به ویژه در آسیا در دو دهه گذشته به طرز چشمگیری افزایش یافته است. اما این امر چه تاثیری بر قوانین اینکوترمز دارد؟
قوانین جدید اینکوترمز 2020، در حال حاضر به زبان انگلیسی ساده نوشته شده‌اند، به طوری که خوانندگان برای فهم آن نیازی به مدرک حقوق نداشته و باعث تسهیل ترجمه به زبان های دیگر می‌شود.
تجارت در بسیاری از کشورهای نوظهور و در حال توسعه، به ویژه در آسیا در دو دهه گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است، به طوری که حجم حمل و نقل با کشتی‌های کانتینری بسیار بیشتر از از حجم حمل شده با کامیون در مناطق اروپا-آسیای مرکزی است. بنابراین نیاز به قوانین اینکوترمز در شرایطی که فروشنده و خریدار با هم مرتبط نیستند و سابقه تجارت با یکدیگر ندارند، قبلاً به این میزان مهم نبوده است.
یازده قانون وجود دارد اما دو مورد آخر آن یعنی EXW و DDP، حاوی هشدارهایی در مورد نحوه استفاده و درستی آن‌ها است. چهار قانون FAS ،FOB ،CFR و CIF به عنوان قوانینی مشخص شده‌اند که کاربرد آن‌ها برای محموله های کانتینری مناسب نیست، اما تنها زمانی استفاده ازآن‌ها مناسب است که فروشنده خود کالا را در کشتی قرار دهد؛ مانند محموله‌های فله یا بزرگ که از کشتی‌های اجاره‌ای برای حمل آن‌ها استفاده می‌کنند. این مسئله موجب می‌شود فروشنده و خریدار با پنج قانون مواجه شوند که تقریباً متناسب با تمام شرایط مربوط به حمل ونقل دریایی، هوایی، جاده‌ای و ریلی محموله های کانتینری(LCL,FCL) است.
این قوانین عبارتند از؛ FCA (تحویل کالا به حمل کننده)، CPT (پرداخت کرایه حمل کالا تا مقصد)، CIP (پرداخت کرایه و بیمه حمل کالا تا مقصد)، DAP (تحویل کالا در محل مقرر در مقصد) و DPU (تحویل در محل مقرر در مقصد).
نحوه استفاده از قوانین اینکوترمز 2020
روش استفاده صحیح از هر یک از این قوانین در یک قرارداد این گونه است که باید مشخص شود فروشنده و خریدار در مورد چه شرایط و ضوابطی توافق دارند، سپس مناسب‌ترین قاعده با شرایط توافقی را پیدا می‌کنند. مواردی که باید مورد توجه قرار گیرد عبارتند از:
- چه کسی هزینه حمل و نقل کالا را پرداخت می‌کند؟ اگر خریدار هزینه را پرداخت کند قاعده FCA، و اگر فروشنده این هزینه را بپردازد قوانین C یا D به کار می‌رود.
- مسئولیت خطرات ناشی از حمل کالا بر عهده چه کسی است؟ اگر این مسئولیت بر عهده خریدار باشد قوانین FCA، CPT یا CIP و اگر بر عهده فروشنده باشد قوانین DAP یا DPU مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- اگر خریدار مسئولیت خطرات را بر عهده بگیرد اما فروشنده کالا را بیمه کند، روش CIP استفاده می‌شود.
- در قوانین FCA، CPT و CIP فروشنده کالا را در مبدأ به Courier تحویل می‌دهد و در روش DAP و DPU فروشنده کالا را در مقصد مشخص شده تحویل می‌دهد.
- در تمام این موارد فروشنده باید شرایط مربوط به صادرات و خریدار امور مربوط به واردات را انجام دهد.
- در روش DAP خریدار مستلزم تخلیه بار است. DPU قاعده‌ای پیچیده است، چرا که فروشنده باید کالا را در مقصد تخلیه کند، یعنی باید تجهیزات لازم برای تخلیه بار را در مقصد فراهم کند. مکان مقصد می‌تواند ترمینال کانتینری یا ترمینال هوایی باشد، بنابراین تحویل کالا قبل از ترخیص کالا توسط خریدار انجام می‌شود. اگر محل مقصد توسط خریدار مشخص شود، سطح دیگری از پیچیدگی اضافه می‌شود زیرا فروشنده باید از Courier خود بخواهد کالا را پس از ترخیص توسط خریدار دوباره تحویل گرفته و آن را در مکان مقصد تحویل دهد.
- قاعده DPU مشابه DAP بوده اما با این تفاوت که فروشنده باید ترتیبی دهد که کالا در مقصد تخلیه شود.
- هنگام تغییر از روش FCA به DPU تعهدات و مسئولیت‌هایی برای فروشنده به وجود می‌آید در حالی که از مسئولیت خریدار کاسته می‌شود.
- گاهی اوقات به نظر می‌رسد برای خریدار در کشور کوچک‌تر راحت‌تر است که از فروشنده در کشور بزرگ‌تر بخواهد ترتیب انجام تمام امور را بدهد، اما در این صورت فروشنده ممکن است هزینه اضافی جهت انجام این امور دریافت نماید که در نهایت خریدار متحمل پرداخت هزینه اضافی نسبت به زمانی می‌شود که خود به انجام این کارها بپردازد.
- وجود فورواردر خوب در تجارت بین الملل ضروری است.
باید توجه داشت که قوانین اینکوترمز 2020 به مواردی چون شرایط و روش‌های پرداخت، انتقال مالکیت کالا، قوانین حاکم بر قرارداد و شیوه حل اختلاف و راه حل‌های جبران خسارت نقض قرارداد نمی‌پردازد.
امیدواریم توانسته باشیم با این مقاله از بلاگ شرکت بازرگانی راه تجار به شما بازرگانان گرامی کمک کرده باشیم. در صورتی که پرسشی داشتید خوشحال می‌شویم با ما مطرح کنید.
